Werk is een sociaal gebeuren. Zowel in een productieomgeving als bij kenniswerk zijn collega's afhankelijk van elkaar. Je helpt elkaar als het nodig is, verschaft elkaar van informatie en geeft als het even kan misschien hier en daar zelfs ongevraagd advies aan je collega's. Nu komt dat misschien niet altijd even goed aan, maar je doet in ieder geval je best. Over het algemeen kun je zeggen dat een organisatie waar mensen goed samenwerken beter presteert dan waar mensen elkaar niet helpen. Maar verwacht je ook direct iets terug voor die hulp of niet?

De oorsprong van prosociaal gedrag
Het feit dat bepaalde collega's iets voor andere collega's doen zonder daar gelijk iets voor terug te verwachten is evolutionair bepaald. Uit onderzoek blijkt dat kinderen niet schrikken van een onevenredige verdeling. Als een kind alle snoepjes krijgt van een ander kind zal het kind dit aannemen. Naarmate iemand ouder wordt zal deze ook de gever iets gunnen. Dit wordt bepaald door evolutie binnen de hersenen.

Vooral altruïsme in kleine groepen
Maar waarom werken onze hersenen zo? Waarom groeien we op tot sociale en empathische mensen? Wat heeft dit voor voordelen? Evolutieverklaringen zoeken het antwoord vooral in het belang van stabiele sociale groepen voor de overleving van de soort. Voor het vormen van dergelijke kleine gemeenschappen zijn altruïsme en prosociaal gedrag van groot belang. Mensen vertonen vaak meer prosociaal gedrag in kleine groepen en ten opzichte van mensen die ze goed kennen.

Hoe werkt het bij jou in de organisatie? Help je weleens collega's en verwacht je dan gelijk iets terug of niet?