Werknemers van wie de partner werkloos is, presteren vaak zelf ook minder goed. HRM'ers moeten dus oog hebben voor de stress aan het thuisfront.

Gedeelde smart is halve smart
Uit onderzoek van de professoren Zhaoli Song  van de Universiteit van Singapore en Maw-Der Foo van de Leeds School of Business in Boulder, Colorado, blijkt dat werknemers van wie de partner hard op zoek is naar een baan minder presteren. In een artikel op Physorg.com zegt Foo dat getrouwde stellen beter zijn in het delen van smart, dan in het verlichten van elkaars stress. 'Als je thuis spanningen hebt, neem je dat onherroepelijk mee naar je werk waar je je vervolgens ook beroerd voelt.'

Begrip voor thuissituatie
Werkgevers moeten daarom begrip hebben voor de privésituatie van hun personeel, zegt Foo. 'Organisaties kunnen familievriendelijk beleid introduceren, omdat dit de productiviteit van de medewerkers ten goede komt.' Foo erkent dat in tijden van crisis maar weinig werkgevers bereid zullen zijn om de rekening voor relatietherapie te betalen. 

Hoe ver ga je als werkgever?
De vraag bij de uitkomsten van dit onderzoek is hoe ver je als werkgever moet gaan. Wanneer gaat normale zorg voor je werknemers over in ongewenste bemoeienis? In hoeverre moet je als werkgever bij je werknemer laten merken dat je weet dat er thuis iets gaande is? Als werkgever wil je de werknemer immers niet in een ongemakkelijke situatie plaatsen. Belangrijk is om altijd alles in goed overleg te doen. Vraag aan de werknemer wat die van je verwacht en wees open. Laat zien dat de werknemer naar je toe kan komen en dat je open staat voor gesprek.

(via intermediair en psychorg)