Onlangs deed onze minister van binnenlandse zaken al zijn excuses aan een Surinaamse minister vanwege beveiligingsbeambten op het vliegveld. Nu heeft ook de Telegraaf geschreven over een echtpaar die excessief is gefouilleerd. Overdaad of niet?

De Surinaamse Gregory Rusland voelde zich op schiphol belaagd, aangezien een beveiliginsmedewerker hem in de schaamstreek had betast. De scanner bleef maar piepen. Het bleken de schoenen van de Surinaamse minister te zijn. Minister Hirsch Ballin bood zijn excuses aan.

De Telegraaf berichtte over een bejaard echtpaar, waarvan de man in een hokje zijn broek moest laten zakken. Ook omdat de scanner bleef piepen. Ondanks een doktersverklaring moest de man mee.

In beide verhalen worden twee dingen duidelijk. Ten eerste dat de beveiligingsbeambten te maken hebben met strenge regelgeving. Ten tweede dat het voor de reizigers vaak niet prettig is hoe deze regelgeving wordt uitgevoerd. Lastig. De een voert zijn werk uit. De ander wil alleen maar prettig reizen. EU-regels schrijven voor dat goed gefouilleerd moet worden. Er kan dus niet zomaar onderscheid gemaakt worden. Minister of niet, bejaard of niet, als de pieper gaat, moet er onderzocht worden. Het gaat vaak voornamelijk om de manier waarop. 

Het is lastig, ook in de werkomgeving van de mens. Hoe ver gaat de beveiliging in een pand? Bij welke mate van beveiliging heb je het gevoel in een gevangenis te verkeren en bij welke mate van beveiliging heb je gewoon het gevoel veilig te zijn. De beleving van beveiliging heeft veel te maken met het gedrag van de beveiliger. Is dit een onvriendelijke man, een persoon die zich strikt aan de regels houdt, of een vriendelijk persoon met een welgemeende lach die iemand de regels uitlegt en iemand vriendelijk te woord kan staan? Controle en beveiliging OK, het gaat om de manier waarop je ze uitvoert.